Bilstøðin Bil var stovnsett í 1952. Teir, sum stovnaðu støðina, vóru: Hans Mellemgaard, Eiler Thorsvig, Hans A. Davidsen, Poul Gaard Hansen og Pauli Gaard Hansen.

Í byrjani helt støðin til í Niels Finsensgøtu og í 1960 flutti støðin niðan í Liðagøtu. Tvey ár seinni bleiv Bilstøðin í Vágsbotni, ið bæði hevði hýru og vøruvognar løgd saman við BIL.

Frá tí degi at Oyggjarvegurin bleiv gjørdur norður móti Hórisgøtu í 1960, hevði støðin regluligan ferðafólkaflutning við ferju millum Hvalvík og Sundabrúnna.

Tá almenna flogferðslan byrjaði í juni 1963 hevði Bil fast rutusamband til flogvøllin.

Fólkaflutningurin tá gekk fyri seg á tann hátt, at fólk bíløgdu sær pláss kvøldi fyri ella tíðliga á morgni. Tey blivu heintað heima við hús og koyrd við hýruvogni til Vestmannar. Haðan var ferjusamband til Oyragjógv og so víðari við bussum og persónbilum til flogvøllin og bygdirnar í Vágoynni.

Bil hevði í nøkur ár eisini eina bilstøð í Vestmanna.